Οι συχνές αλλαγές της στάθμης των υδάτων της λίμνης αφενός δεν επέτρεπαν τη συστηματική καλλιέργεια της γης αφετέρου δε είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ελών που προκαλούσαν αρρώστιες στους κατοίκους των παραλίμνιων περιοχών.
Όταν ήταν βασιλιάς του Ορχομενού ο γιος του Μινύα, ο Ορχομενός,σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν τα αποξηραντικά έργα της λίμνης Κωπαΐδα Αυτό το θαυμαστό έργο προκαλεί έκπληξη και θαυμασμό αλλά και ερωτήματα του τύπου: ποιοι ήσαν αυτοί οι Μινύες; Από ύ απέκτησαν αυτές τις γνώσεις; ....Τα έργα τους σήμερα αποτελούν αντικείμενο μελέτης επιστημόνων - ερευνητών.
Οι Μινύες αντί να αφήσουν τα νερά των ποταμών να χυθούν στην στη λίμνη τα συγκέντρωναν σε ένα κανάλι - διώρυγα, που έφτιαξαν, και τα διοχέτευαν στον Ευβοϊκό κόλπο. Η διώρυγα είχε συνολικό μήκος 27 χιλιόμετρα ,πλάτος 40 έως 60 μέτρα και βάθος 2 ως 3 μέτρα.
Στο βόρειο κομμάτι της διώρυγας, μήκος 9 χιλιομ. συγκεντρώνονταν τα νερά του Κηφισού και του Μέλανα ποταμού. Η διώρυγα περνούσε από τις Ολμόνες (Στροβίκι), τις Κώπες και κατέληγε στην Μεγάλη καταβόθρα στο Νέο Κόκκινο.
Η δεύτερη διώρυγα, η κεντρική, έπαιρνε τα νερά της Έρκυνας , περνούσε από το χωριό Μαυρόγεια και διέσχιζε την κεντρική Κωπαΐδα ώσπου συναντούσε την τρίτη διώρυγα, τη βόρεια.
Η τρίτη διώρυγα, στο νότο, έπαιρνε τα νερά του Φάλαρου, από την περιοχή της Κορώνειας, του Λοφίδος της Αλιάρτου, του Τρίτωνος και άλλων χειμάρρων του Ελικώνα , περνούσε από το κάστρο του Γλα και συναντούσε την πρώτη διώρυγα, τη βόρεια.
Οι Μινύες για την καλύτερη αποχέτευση των υδάτων άνοιγαν καταβόθρες ή διεύρυναν τις φυσικές που ήδη υπήρχαν. Τέτοιες καταβόθρες υπάρχουν πάνω από τριάντα. Σήμερα οι περισσότερες έχουν κλείσει από χώμα και άλλες φερτές ύλες και χρησιμοποιούνται για στάμνες των κτηνοτρόφων.
Επειδή στο ΒΑ τμήμα της η λίμνη ήτα βαθιά τα νερά και δεν μπορούσαν να αποστραγγίσουν, οι Μινύες έσκαψαν και άνοιξαν μια υπόγεια σήραγγα, από το Νέο Κόκκινο μέχρι τον κόλπο της Λάρυμνας, μήκους 2.230 μέτρων,πλάτους 1,50 μ. και διοχέτευαν τα νερά στην περιοχή της Λάρυμνα
Σε αυτή τη σήραγγα έφτιαξαν16 κάθετα ανοίγματα - φρεάτια- σε απόσταση το καθένα 100 μέχρι 200 μέτρα το ένα από το άλλο. Τα φρεάτια είχαν βάθος 18 ως 60 μέτρα. . Με τη βοήθεια αυτών κατάφεραν να σκάψουν το τούνελ αλλά και να παρακολουθούν τη ροή του νερού.
Οι Μινύες χρησιμοποίησαν τις διώρυγες και ως πλωτά ποτάμια για μεταφορές με κωπήλατα πλεούμενα. Για το λόγο αυτό είχαν μεγαλώσει σκόπιμα την κοίτη του ποταμού ώστε να ελαττωθεί η ταχύτητα.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η στάθμη στο κανάλι ήταν 1,5 έως 2 μέτρα ψηλότερο από την επιφάνεια της αποξηραμένης λίμνης, δηλ. ψηλότερα από την επιφάνεια του εδάφους που καλλιεργούσαν, αλλά και την επιφάνεια όπου είχαν αναπτυχθεί πόλεις,η δε στεγανότητα των έργων ήταν απόλυτη. Από την αρχή ως στο τέλος το κανάλι είχε μια ελαφριά κλίση, για να διευκολύνεται η ροή του νερού.
Τα αναχώματα που είχαν φτιαχτεί είχαν επενδυθεί με θαλάσσια άργιλο που στη συνέχεια είχαν επενδυθεί με ογκόλιθους για προστασία από τη διάβρωση, όπως τα κυκλώπεια τείχη. Τα αναχώματα είχαν ύψος 3,5 έως 4 μ. και πλάτος στη βάση 40 μ. ενώ στη κορυφή 35μ.
Σε μερικά σημεία ο δρόμος Ορχομενού -Κάστρου περνά πάνω από το ανάχωμα της βόρειας διώρυγας.
Βιβλιογραφία: Ελληνικό πανόραμα, τεύχος 16 -
Δεν Ξέρω, Ζόντα, Σκορπιός, Τουίτι, Μπουμπού,Χιπ Χόπερ
Όταν ήταν βασιλιάς του Ορχομενού ο γιος του Μινύα, ο Ορχομενός,σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν τα αποξηραντικά έργα της λίμνης Κωπαΐδα Αυτό το θαυμαστό έργο προκαλεί έκπληξη και θαυμασμό αλλά και ερωτήματα του τύπου: ποιοι ήσαν αυτοί οι Μινύες; Από ύ απέκτησαν αυτές τις γνώσεις; ....Τα έργα τους σήμερα αποτελούν αντικείμενο μελέτης επιστημόνων - ερευνητών.
Οι Μινύες αντί να αφήσουν τα νερά των ποταμών να χυθούν στην στη λίμνη τα συγκέντρωναν σε ένα κανάλι - διώρυγα, που έφτιαξαν, και τα διοχέτευαν στον Ευβοϊκό κόλπο. Η διώρυγα είχε συνολικό μήκος 27 χιλιόμετρα ,πλάτος 40 έως 60 μέτρα και βάθος 2 ως 3 μέτρα.
Στο βόρειο κομμάτι της διώρυγας, μήκος 9 χιλιομ. συγκεντρώνονταν τα νερά του Κηφισού και του Μέλανα ποταμού. Η διώρυγα περνούσε από τις Ολμόνες (Στροβίκι), τις Κώπες και κατέληγε στην Μεγάλη καταβόθρα στο Νέο Κόκκινο.
Η δεύτερη διώρυγα, η κεντρική, έπαιρνε τα νερά της Έρκυνας , περνούσε από το χωριό Μαυρόγεια και διέσχιζε την κεντρική Κωπαΐδα ώσπου συναντούσε την τρίτη διώρυγα, τη βόρεια.
Η τρίτη διώρυγα, στο νότο, έπαιρνε τα νερά του Φάλαρου, από την περιοχή της Κορώνειας, του Λοφίδος της Αλιάρτου, του Τρίτωνος και άλλων χειμάρρων του Ελικώνα , περνούσε από το κάστρο του Γλα και συναντούσε την πρώτη διώρυγα, τη βόρεια.
Οι Μινύες για την καλύτερη αποχέτευση των υδάτων άνοιγαν καταβόθρες ή διεύρυναν τις φυσικές που ήδη υπήρχαν. Τέτοιες καταβόθρες υπάρχουν πάνω από τριάντα. Σήμερα οι περισσότερες έχουν κλείσει από χώμα και άλλες φερτές ύλες και χρησιμοποιούνται για στάμνες των κτηνοτρόφων.
Επειδή στο ΒΑ τμήμα της η λίμνη ήτα βαθιά τα νερά και δεν μπορούσαν να αποστραγγίσουν, οι Μινύες έσκαψαν και άνοιξαν μια υπόγεια σήραγγα, από το Νέο Κόκκινο μέχρι τον κόλπο της Λάρυμνας, μήκους 2.230 μέτρων,πλάτους 1,50 μ. και διοχέτευαν τα νερά στην περιοχή της Λάρυμνα
Σε αυτή τη σήραγγα έφτιαξαν16 κάθετα ανοίγματα - φρεάτια- σε απόσταση το καθένα 100 μέχρι 200 μέτρα το ένα από το άλλο. Τα φρεάτια είχαν βάθος 18 ως 60 μέτρα. . Με τη βοήθεια αυτών κατάφεραν να σκάψουν το τούνελ αλλά και να παρακολουθούν τη ροή του νερού.
Οι Μινύες χρησιμοποίησαν τις διώρυγες και ως πλωτά ποτάμια για μεταφορές με κωπήλατα πλεούμενα. Για το λόγο αυτό είχαν μεγαλώσει σκόπιμα την κοίτη του ποταμού ώστε να ελαττωθεί η ταχύτητα.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η στάθμη στο κανάλι ήταν 1,5 έως 2 μέτρα ψηλότερο από την επιφάνεια της αποξηραμένης λίμνης, δηλ. ψηλότερα από την επιφάνεια του εδάφους που καλλιεργούσαν, αλλά και την επιφάνεια όπου είχαν αναπτυχθεί πόλεις,η δε στεγανότητα των έργων ήταν απόλυτη. Από την αρχή ως στο τέλος το κανάλι είχε μια ελαφριά κλίση, για να διευκολύνεται η ροή του νερού.
Τα αναχώματα που είχαν φτιαχτεί είχαν επενδυθεί με θαλάσσια άργιλο που στη συνέχεια είχαν επενδυθεί με ογκόλιθους για προστασία από τη διάβρωση, όπως τα κυκλώπεια τείχη. Τα αναχώματα είχαν ύψος 3,5 έως 4 μ. και πλάτος στη βάση 40 μ. ενώ στη κορυφή 35μ.
Σε μερικά σημεία ο δρόμος Ορχομενού -Κάστρου περνά πάνω από το ανάχωμα της βόρειας διώρυγας.
Βιβλιογραφία: Ελληνικό πανόραμα, τεύχος 16 -
Δεν Ξέρω, Ζόντα, Σκορπιός, Τουίτι, Μπουμπού,Χιπ Χόπερ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου