ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΧΆΡΙΤΕΣ
Οι χάριτες ήταν θεές της σωματικής χάρης και της ομορφιάς .Ήταν το ιδανικό της σεμνότητας «ΧΆΡΙΣ». Ήταν κόρες του Δία και της Ωκεανίδας Ευρυνόμη Η Αγλαΐα , η Θάλεια και η Ευφρόσυνη κατοικούσαν στον Όλυμπο. Την ζωή τους την περνούσαν κυρίως σε γιορτές . Οι χάριτες βρίσκονταν συχνά με τις Μούσες. Συνόδευαν το Δία και την Ήρα. Τόποι λατρείας ήταν πολλά μέρη όπως στην Αθηνά η Ακρόπολη όπου υπήρχε και ναός τους. Ο πιο σημαντικός ναός τους ήταν στον Ορχομενό . Μάλιστα λέγεται και ο εξής μύθος . Μια μέρα οι Ορχομένιοι είδαν να πέφτουν μεγάλες πέτρες ολόλευκες . Φώναξαν τους σοφούς και αυτοί είπαν ότι είναι οι ΤΡΕΙΣ ΧΆΡΙΤΕΣ Τις ονόμασαν Αγλαΐα = η λαμπούσα , Ευφρόσυνη = η χαρά της καρδιάς , Θάλεια = βλάστηση . Ήταν οι τρεις πανέμορφες κοπέλες που την ημέρα μεταμορφωνόντουσαν σε πέτρες και τη νύχτα έβγαιναν και χόρευαν.
ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΧΑΡΙΤΕΣ
Κάποτε ένας πρίγκιπας πήγε στο Μαντείο του Απόλλωνα για να μάθει το πεπρωμένο του. Η σελήνη φίλη της καρδιάς του , όπως έλεγε ο νεαρός ταξίδευε στο στερέωμα. Περνώντας μπροστά από την Ακιδαλία κρήνη . Κάποια στιγμή ακούστηκε ένας ήχος . μπροστά του φάνηκαν κάποιες κοπέλες . Τότε ο πρίγκιπας έβγαλε τον αυλό κι άρχισε να παίζει…..Την αυγή χάθηκαν αλλά ο πρίγκιπας έμεινε εκεί . Μια ηλικιωμένη γυναίκα τον οδήγησε σε μια σπηλιά . Εκεί τον κοίμισε. Από τότε και κάθε βράδυ οι Χάριτες έπιαναν το χορό γύρω από την Ακιδιλία Κρήνη .Καμία δεν έγραφε ποιήματα. Οι τρεις χάριτες ζήτησαν από τους θεούς να ανταμείψουν την προσπάθεια της . Έτσι ο βασιλιάς της Πύλου , ο Μηλέας , όταν το έμαθε ήρθε στον Ορχομενό και την πήρε για γυναίκα του . Οι Ορχομένιοι τους έχτισε ναό και λάτρευαν τις ΤΡΕΙΣ ΧΑΡΙΤΕΣ γιατί ήταν γέννημα θρέμμα του τόπου τους . Ήταν αυτές που βοηθούσαν τις τύχες των κοριτσιών , γι’αυτό και ο ναός τους ήταν γεμάτα από χρυσά αφιερώματα . Όπου κι αν συναντάμε περιγραφές ή αγάλματα Χαρίτων είναι ντυμένες με μακρύ πολύ ή χιτώνα με ζώνη στη μέση . Χαιρετώντας τις Χάριτες ο Θηβαίος ποιητής γι’αυτό Χαιρετώντας τις Χάριτες ο Θηβαίος ποιητής
Πίνδαρος γράφει . « Μαζί σας ότι βρίσκεται κανείς το καθετί είναι τερπνό και γλυκό και χάρη σε σας ο άνδρας δεν γίνετε σοφός, ωραίος, εύδοξος. Οι Ορχομένιες γιόρταζαν τα <<Χαριτίσια>> όπου αυτή η γιορτή ήταν αφιερωμένη στις Χάριτες. Οι Χάριτες πρόσφεραν γονιμότητα στο φυσικό κόσμο ! ! !
Γλυκούλα, Στρουμφίτα, Τουίτι
Οι χάριτες ήταν θεές της σωματικής χάρης και της ομορφιάς .Ήταν το ιδανικό της σεμνότητας «ΧΆΡΙΣ». Ήταν κόρες του Δία και της Ωκεανίδας Ευρυνόμη Η Αγλαΐα , η Θάλεια και η Ευφρόσυνη κατοικούσαν στον Όλυμπο. Την ζωή τους την περνούσαν κυρίως σε γιορτές . Οι χάριτες βρίσκονταν συχνά με τις Μούσες. Συνόδευαν το Δία και την Ήρα. Τόποι λατρείας ήταν πολλά μέρη όπως στην Αθηνά η Ακρόπολη όπου υπήρχε και ναός τους. Ο πιο σημαντικός ναός τους ήταν στον Ορχομενό . Μάλιστα λέγεται και ο εξής μύθος . Μια μέρα οι Ορχομένιοι είδαν να πέφτουν μεγάλες πέτρες ολόλευκες . Φώναξαν τους σοφούς και αυτοί είπαν ότι είναι οι ΤΡΕΙΣ ΧΆΡΙΤΕΣ Τις ονόμασαν Αγλαΐα = η λαμπούσα , Ευφρόσυνη = η χαρά της καρδιάς , Θάλεια = βλάστηση . Ήταν οι τρεις πανέμορφες κοπέλες που την ημέρα μεταμορφωνόντουσαν σε πέτρες και τη νύχτα έβγαιναν και χόρευαν.
ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΧΑΡΙΤΕΣ
Κάποτε ένας πρίγκιπας πήγε στο Μαντείο του Απόλλωνα για να μάθει το πεπρωμένο του. Η σελήνη φίλη της καρδιάς του , όπως έλεγε ο νεαρός ταξίδευε στο στερέωμα. Περνώντας μπροστά από την Ακιδαλία κρήνη . Κάποια στιγμή ακούστηκε ένας ήχος . μπροστά του φάνηκαν κάποιες κοπέλες . Τότε ο πρίγκιπας έβγαλε τον αυλό κι άρχισε να παίζει…..Την αυγή χάθηκαν αλλά ο πρίγκιπας έμεινε εκεί . Μια ηλικιωμένη γυναίκα τον οδήγησε σε μια σπηλιά . Εκεί τον κοίμισε. Από τότε και κάθε βράδυ οι Χάριτες έπιαναν το χορό γύρω από την Ακιδιλία Κρήνη .Καμία δεν έγραφε ποιήματα. Οι τρεις χάριτες ζήτησαν από τους θεούς να ανταμείψουν την προσπάθεια της . Έτσι ο βασιλιάς της Πύλου , ο Μηλέας , όταν το έμαθε ήρθε στον Ορχομενό και την πήρε για γυναίκα του . Οι Ορχομένιοι τους έχτισε ναό και λάτρευαν τις ΤΡΕΙΣ ΧΑΡΙΤΕΣ γιατί ήταν γέννημα θρέμμα του τόπου τους . Ήταν αυτές που βοηθούσαν τις τύχες των κοριτσιών , γι’αυτό και ο ναός τους ήταν γεμάτα από χρυσά αφιερώματα . Όπου κι αν συναντάμε περιγραφές ή αγάλματα Χαρίτων είναι ντυμένες με μακρύ πολύ ή χιτώνα με ζώνη στη μέση . Χαιρετώντας τις Χάριτες ο Θηβαίος ποιητής γι’αυτό Χαιρετώντας τις Χάριτες ο Θηβαίος ποιητήςΠίνδαρος γράφει . « Μαζί σας ότι βρίσκεται κανείς το καθετί είναι τερπνό και γλυκό και χάρη σε σας ο άνδρας δεν γίνετε σοφός, ωραίος, εύδοξος. Οι Ορχομένιες γιόρταζαν τα <<Χαριτίσια>> όπου αυτή η γιορτή ήταν αφιερωμένη στις Χάριτες. Οι Χάριτες πρόσφεραν γονιμότητα στο φυσικό κόσμο ! ! !
Γλυκούλα, Στρουμφίτα, Τουίτι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου